Dag 4: Bye Kampala, hello Jinja
Door: Jeske
Blijf op de hoogte en volg Jeske
01 April 2014 | Oeganda, Kampala
Vandaag was het dan zover: tijd voor het volgende hoofdstuk van ons avontuur. De wekker ging vroeg en alles moest terug in de koffer. En geloof me; drie dagen leven uit een koffer geeft troep. We werden opgehaald door Allison en Melissa, de oprichters van Jinja Connection and Sanctuary, en hun vriend Alex. Onderweg van Kampala naar Jinja rijd je een stuk door het bos, waar het alles behalve rustig is. Langs de kant van de weg lopen kinderen die van Jinja naar Kampala trekken (80 km!) en midden in het bos staat een markt. Wanneer er een auto afremt, rennen de verkopers met tientallen tegelijk naar de auto toe met gekoelde flesjes drinken, gegrilde kippenpoten op stokken en andere snacks. Ze verdringen zich om de auto en als je ramen open zijn, worden er meerdere armen letterlijk naar binnen gestoken. Zijn je ramen dicht, dan drukken verschillende mensen zich ertegenaan; een aparte, maar enigszins ongemakkelijke ervaring.
Enige uren later aangekomen in Jinja werden we geconfronteerd met de African way; ons guesthouse wist niet dat we zouden komen terwijl we een overeenkomst met ze hebben getekend en ook de beloofde wi-fi was niet aanwezig. Gelukkig konden we worden ondergebracht in een ander gebouw en als het goed is wordt het internet morgen (vandaag dus, wanneer jullie dit lezen) geregeld.
Jinja is een wereld van verschil met Kampala; het is er rustig, kleiner en er hangt een ontspannen, laid-back sfeer. Oversteken kan zonder een halve hartaanval te krijgen en ook de productprijzen zijn lager. Het is een prachtige stad vol groen aan rivier de Nijl en overal waar je kijkt zie je kinderen; vaak in hun schooluniform. Er zijn drie 'grote' winkelstraten waar de meeste winkeltjes, cafeetjes en supermarkten zijn gevestigd. Als wij onze straat, Wako Close, uitlopen, komen we bij een lokale markt. Het is een soort overdekt doolhof van geïmproviseerde stands, gemaakt van houten palen en golfplaten en nog geen twee meter hoog, waar bijna alles te vinden is. Van kappers tot eettentjes en groente- en fruitkraampjes, alles zit opeengepropt. Dít is het: de informele sector van Jinja.
Ons guesthouse is een fijn verblijfje waarin ik mijn eigen kamer heb. De badkamer en keuken deel ik met Floor en met Sally, een meid uit Australië die hier al een aantal weken zit. Gelukkig is er weinig ongedierte; natuurlijk zijn er muggen en enkele andere insecten, buiten zit het vol krekels en af en toe zit er een in het huis, maar het valt me 100% mee. Wel is er recentelijk een mottenplaag ontstaan en wemelt het dus zowel binnen als buiten van de motten; maarja, die doen weinig. Oh, èn er zit een salamander/hagedis in mijn kamer. Qua veiligheid zitten we hier ook goed: het grootste deel van de dag (en nacht) zijn er guards aanwezig die de boel in de gaten houden, dus dat geeft een veilig gevoel. In onze straat zitten nog twee andere guesthouses waar vrijwilligers verblijven, die zullen we ongetwijfeld binnenkort ontmoeten. Ik hoop dat we snel meer mensen leren kennen, want het voelt nog wel wat eenzaam en onwennig. Maar dat is logisch na de eerste dag op een nieuwe plek, toch?
Morgenmiddag gaan we voor het eerst naar onze werkplek voor de komende maanden om kennis te maken met de kinderen en afspraken te maken met onze werkgevers. Ik ben benieuwd, heb er zin in en ben er klaar voor!
Enige uren later aangekomen in Jinja werden we geconfronteerd met de African way; ons guesthouse wist niet dat we zouden komen terwijl we een overeenkomst met ze hebben getekend en ook de beloofde wi-fi was niet aanwezig. Gelukkig konden we worden ondergebracht in een ander gebouw en als het goed is wordt het internet morgen (vandaag dus, wanneer jullie dit lezen) geregeld.
Jinja is een wereld van verschil met Kampala; het is er rustig, kleiner en er hangt een ontspannen, laid-back sfeer. Oversteken kan zonder een halve hartaanval te krijgen en ook de productprijzen zijn lager. Het is een prachtige stad vol groen aan rivier de Nijl en overal waar je kijkt zie je kinderen; vaak in hun schooluniform. Er zijn drie 'grote' winkelstraten waar de meeste winkeltjes, cafeetjes en supermarkten zijn gevestigd. Als wij onze straat, Wako Close, uitlopen, komen we bij een lokale markt. Het is een soort overdekt doolhof van geïmproviseerde stands, gemaakt van houten palen en golfplaten en nog geen twee meter hoog, waar bijna alles te vinden is. Van kappers tot eettentjes en groente- en fruitkraampjes, alles zit opeengepropt. Dít is het: de informele sector van Jinja.
Ons guesthouse is een fijn verblijfje waarin ik mijn eigen kamer heb. De badkamer en keuken deel ik met Floor en met Sally, een meid uit Australië die hier al een aantal weken zit. Gelukkig is er weinig ongedierte; natuurlijk zijn er muggen en enkele andere insecten, buiten zit het vol krekels en af en toe zit er een in het huis, maar het valt me 100% mee. Wel is er recentelijk een mottenplaag ontstaan en wemelt het dus zowel binnen als buiten van de motten; maarja, die doen weinig. Oh, èn er zit een salamander/hagedis in mijn kamer. Qua veiligheid zitten we hier ook goed: het grootste deel van de dag (en nacht) zijn er guards aanwezig die de boel in de gaten houden, dus dat geeft een veilig gevoel. In onze straat zitten nog twee andere guesthouses waar vrijwilligers verblijven, die zullen we ongetwijfeld binnenkort ontmoeten. Ik hoop dat we snel meer mensen leren kennen, want het voelt nog wel wat eenzaam en onwennig. Maar dat is logisch na de eerste dag op een nieuwe plek, toch?
Morgenmiddag gaan we voor het eerst naar onze werkplek voor de komende maanden om kennis te maken met de kinderen en afspraken te maken met onze werkgevers. Ik ben benieuwd, heb er zin in en ben er klaar voor!
-
02 April 2014 - 20:12
Mandy:
Ahh het klinkt geweldig! Mis je wel op werk hoor :( maar lekker genieten chickie
Veel liefs uit Nederland xx -
03 April 2014 - 17:46
Ja Kuperus:
Jee Jes, wat een pracht avontuur tot nu toe. Ben benieuwd naar vandaag, het echte werken begonnen? Kus -
04 April 2014 - 13:14
Lucie:
Weet dat salamanders en hagedissen muggen en andere insecten eten, dus zo kom je daar mooi vanaf. Van hen heb je niets te vrezen, al zien ze er "raar" uit. Geniet van alles wat op je pad komt. Peter en ik volgen je op de voet (lekker makkelijk, want nu hoeven we zelf niet te reizen). Liefs. -
07 April 2014 - 00:17
Djan:
Leuk Jess, die foto's. Twee sorbets herken ik wel, maar die andere foto ? De Media Markt ? Primark soms ? -
07 April 2014 - 15:49
Ja Kuperus:
Hee jeske, Wordt het niet eens tijd voor een update? Druk druk en moe denk ik, maar we zijn reuze nieuwsgierig natuurlijk :-) -
12 April 2014 - 10:33
Sandra, Maikel :
Lieve Jeske, het is enorm genieten van je mooie reisverslagen en foto's. We wanen zowaar in Uganda en kan me de zinderende tropenluchten levendig voorstellen. Het échte werk gaat nu beginnen....heel veel wijsheid en succes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
